Terug naar verhalen CLICK hier

Code Oranje

Op zondag 13 oktober was het weer onze jaarlijkse gezamenlijke
snoekdag. De vrijdag ervoor waren de voorbereidingen al in volle gang. Het
pluimvee en de bokkenstaarten werden omgetoverd tot een bont gekleurde
streamer, anderen, de veel serieuzere onder ons, gaven ze zelfs een naam,
“Perry Streamer” een “Sjakie Streamer” en dit zijn de echte killers.
En zo werd de avond gevuld. Op naar de zondag, een wekker had ik niet nodig,
heel de nacht had ik al liggen woelen, was het de spanning voor de volgende
dag of was het de hevige regenval die het huis teisterde.
Ze hebben het er altijd over,  regen en wind is goed snoekweer.
Om half zeven ga ik maar uit bed, en ja het is echt geen weer.
Maar goed, we hebben met elkaar afgesproken lekker te gaan vissen en na afloop
wat te eten in het restaurantje de “Vuijle Vaetdoek” in Vierpolders.
Om kwart voor acht belt Cees, hij staat voor de pont van Hekelingen en vraagt:
Eric gaat het nog door?”, en met enige vertwijfeling zeg ik:” natuurlijk, dat buitje
trekt wel over”, en op dat moment dondert en bliksemt het.
Ik kom er zo aan. En ik stap in de auto, onderweg naar Vierpolders wordt de
lucht steeds donkerder, de donders en de bliksems schieten voorbij.
Op de achterdijk in Vierpolders aangekomen staan Will, Perry en John al te
wachten. Ze hebben er zin in. Ik vertel dat Cees  ook onderweg is en op dat moment
verschijnen ook Hans, Koen en Rob en zo zijn we met acht man. We hijsen ons in
de (regen )kleding en wachten het gedonder een beetje af. De regen lijkt ook wat
minder te worden. Bij het water aangekomen is de vaart veranderd in een stroom, de
sluis staat helemaal open om de hoeveelheid water weg te werken. De dag ervoor
was ik er nog geweest met mooi weer, een zonnetje en het water kraakhelder maar
goed we moeten het hier mee doen, dus we struinen de sloot en de vaart maar af.
Af en toe in de luwte van de bomen want de regen en de wind beginnen weer toe te
nemen. Samen met Cees besluiten we naar het einde van de sloot om zo al vissend
terug naar de auto te gaan. De regen en de wind beukt op ons in maar wij gaan
door. Op het moment word ik gebeld door Will met de vraag, waar we zijn. Na het
vertellen hoe en waar we vissen zegt hij, de mannen en ik houden er mee op we
gaan kijken of  het restaurantje de “Vuijle Vaetdoek” open is, en even later komt de
stoet auto’s voorbij. Cees en ik hebben geen andere keus en  gaan  al vissend terug
naar de auto, geteisterd  door de wind en de regen. Ik kreeg ineens een klap op de
streamer en ik roep naar Cees” BEEEET!!!!”. En ik weet de snoek te landen, zo we
zijn niet voor niets geweest. Onderweg naar de auto missen we beiden nog wat
aanbeten. Een uurtje later sluiten we ons aan bij de rest van de mannen, genietend
van een uitsmijter  met  een hete bak koffie, vertellend over mijn vangst en wat we
nog gemist hebben. Zo komt alles weer ten einde en hebben we heerlijk gegeten in
het restaurantje van Piet en Toos. Thuis aangekomen hoor ik dat er een weeralarm
was afgegeven vanwege de vele regenval en de harde wind “code Oranje”
hmmm het was dus echt slecht weer.

Eric van de Windt