Een dag om nooit te vergeten
Twee dagen geleden alweer dat ik een dag mee maakte om nooit meer te vergeten. Een voorjaarszonnetje nodigde me uit om in de auto te stappen om ergens te gaan vissen. Voor ik het wist reed ik op de rijksweg. Volkomen gedachteloos trapte ik het gaspedaal in, om na 45 minuten tot stilstand te komen, ik parkeerde mijn auto en stapte uit. Wat kwam ik hier graag de rust die dit gebied uitstraalde gaf me iedere keer weer die heerlijke kriebel van thuis komen. Ik opende mijn kofferbak en begon mijn hengel klaar te maken. Zocht een vlieg in mijn dozen die het zou moeten doen vandaag. Toen ik mijn auto afsloot en begon te lopen voelde ik een zacht briesje, fluitend liep ik verder tot ik aan het gedeelte van de poldersloot kwam die zich daar splitste. Een omver gereden richtingsbord lag er geknakt tegen de grond. Waarschijnlijk gebeurd door een tractor van een van de boeren. Ik ging er opzitten en bekeek de driesprong van het water. Waar ik vandaan kwam zag ik een tiental waterhoenen zich druk maken of ze elkaar wilde vermoorden. Naar links was de sloot smaller maar zag er vis aan de oppervlakte. Waar de linkerkant begon was het water als een kleine kom met een smaller gedeelte dat overging in de sloot die ik als mijn jachtgebied zag die dag. Ik stond op en liep langs de waterkant trok de vliegenlijn verder uit het topoog en maakte met een rolworp de lijn op lengte. Stripte de vliegenlijn met rustige achtjes draaiend in mijn handpalm terwijl ik op de v van de tippet lette. Dan gebeurt het de v verandert van snelheid en stopt even, met een snelle armbeweging hef ik de hengel terwijl ik aan de lijn trek. Een prachtige blankvoorn word geland en terug geschonken aan de sloot waar het vandaan kwam. Na een half uurtje besluit ik om door te lopen. Dan zie ik iets glinsteren in het gras een lijnknipper en een schaartje ik raap het op en bekijk het. Dan zie ik de top van een hengel omhoog uit het ongemaaide gras steken. Verbaast kijk ik om me heen . Achter de stam van de overhangende boom zie ik een vliegvisjas liggen bovenop een andere jas en broek, een paar wandelschoenen met sokken er in. Ik keek nogmaals om me heen niemand hier wat is hier aan de hand dacht ik. Ik besluit om de lijnknipper met het schaartje er bij te leggen. Ik loop wat door maar blijf in de buurt van de visspullen. Er zal wel een verklaring voor zijn dat die spullen daar liggen dacht ik. Waar de kleding en de andere spullen liggen gaat precies aan de andere kant de sloot het weiland in. Dan hoor ik plots het geluid van spetterend water, wat zullen we nu beleven ik zie aan de overkant een man naar me toe zwemmen klimt de waterkant op en staart me aan of ik de zonderling ben die net uit een poldersloot omhoog kruipt. Ik stamel even uhhh wat ben jij aan het doen en begin te grijnzen. Ooohhh niets bijzonders hoor ik had zin om te zwemmen en heb een mooie stek ontdekt toen ik die sloot in zwom die het weiland in gaat. Ik weet alleen nog niet hoe ik er kan komen vertelde hij. Wat dacht je van zwemmend zei ik met een grimmas op mijn gezicht. Nee het moet op een andere manier kunnen, misschien een kano of? hmmmm ik hoorde het hem echt zeggen een bellyboat. Ik liep lachend verder terwijl hij zich weer aanklede , ik ving die dag menig mooie voorn en baars. Toen ik thuis kwam moest ik toch aan die vreemde figuur denken die zin had om te zwemmen en die over een bellyboat begon. Ik zag het voor me en nee dat gaat hij vast niet doen, alhoewel !!!
Het voorjaar ging over in de lente en de zomer. Ik wilde wel weer eens naar de plek terug van de polderzwemmer.
De volgende dag parkeerde ik mijn auto er op de voor mij zo bekende polder. Na mijn hengel opgetuigd te hebben kon ik het niet laten om richting de boom te kijken waar de zwemmer zijn spullen had achter gelaten een aantal weken terug.
Ik liep de afstand naar de boom in vernelde pas of ik daar iets terug zou zien van de zwemmer of zijn spullen.
Bij de boom aangekomen zag ik de slootkant waar normaal gras groeide platgetrapt en modderig naar het water aflopen.
Dan plots als ik mijn rug recht zie ik een grote rimpeling waar de zwemmer mij vertelde dat daar een mooie stek lag. Een seconde later zie ik de zwemmer in een bellyboat de zichtbare sloot in drijven al peddelend met zijn grote flippers. Toen hij naderbij kwam bromde hij iets over misplaatste grappen van andere vissers. Zeg maar niets riep hij terwijl hij uit de bellyboat plonsde en met een touw in zijn hand de hoge modderige kant op kroop. Trok de bellyboat uit het water en plaatste hem tegen de boom. Nog wat gevangen vroeg ik hem, hij keek me enigzins geiriteert aan nee niets het lijkt wel of alle vis verdwenen is. Hij keek me onderzoekend aan terwijl ik naar een antwoord zocht, wat dacht je dat er gebeurde als jij met je bellyboat die mooie rustige stek intrappeld met je flippers? Met een glimlach nam ik afscheid van de zwemmer. Toen ik later die maand weer terug ging omdat ik het niet laten kon kwam ik de zwemmer weer tegen, hij stond gekleed en met een kromme hengel bij de boom. Ik glimlachte weer naar hem en trok mijn vliegenlijn van de reel ging 15 mtr verder staan en begon mijn vis te vangen.
Hans Teunisse