Terug naar verhalen CLICK hier
Een lang weekend Kyllburg
Donderdag 11 mei 2023,
Dag 1, Het is weer zover.
Na al de ellende van de corona gaan we, de leden van Tight-Lines een paar dagen naar de Kyll we zijn dit keer met zijn zessen. Twee man Eric en Ronald hebben hun bivak opgeslagen op de camping
' camp Kyllburg' Ik Theo, Peter en Perry verblijven in Hotel Zur Post.
Het is zes uur en zeg dag tegen Rina mijn vrouw, rij naar Theo die al staat te
wachten. Laden zijn spullen in mijn auto en vertrekken.
Als we over de haringvlietbrug zijn hoor ik Theo zeggen! we zijn jouw jack
vergeten die ligt nog op de achterbank van mijn auto. (We waren een paar
dagen ervoor nog wezen vissen en ik was mijn jack vergeten.)
Ik zeg ik kan echt niet zonder dus besluiten we om te keren, dat kon pas bij de afslag Willemstad. Toen we weer langs Willemstad kwamen waren we anderhalf uur verder. De reis naar Kyllburg verloopt verder zonder
problemen tot we in de verte een zwarte wagen op de snelweg zien draaien
en met grote vaart uit het zicht zien verdwijnen. Even later zien we dezelfde
wagen op een parkeerterrein naast een rode auto staan.
Terwijl ik met m’n vinger wijs en tegen Theo zeg kijk daar staat die
wagen die draaide. Ik zag ze kijken, even later reed diezelfde zwarte
wagen voor ons en begon vaart te minderen achter de achterruit verschijnt
het woord zoll, gevolgd door folgen. 25 seconden later staan we beide ik en
Theo te praten met twee mannen van de douane. We hoefde niets te laten
zien, wel werd er gevraagd waar we naar toe gingen urlaub zeg ik
fishen am Kyll in Kyllburg. Aaah alles klaar viel spatz. En we konden onze
reis vervolgen. In Kyllburg aangekomen moesten we nog langs het
gemeentehuis om mijn vergunning te verlengen en Theo moest een
geheel nieuwe hebben. Toen we parkeerde stapte Peter en Perry toevallig
naast ons ook uit ze waren net iets voor ons aangekomen.
Toen we binnen waren hoorde we dat er geen vergunningen meer worden
uitgegeven in Kyllburg. En we maar naar Bittburg moesten gaan.
Daar was het zo gebeurd en stapte we al snel weer uit, nu dan op de plaats
van bestemming Kyllburg Hotel Zur Post.
Dag 2 Het is 8 uur in de morgen en zitten aan het ontbijt in Hotel Zur Post.
We laten het ons smaken en hebben het over het druiligere weer.
Het regent al sinds gisteren en iedereen die weleens in de Kyll gevist heeft
weet wat dat kan betekenen. Bruin, chocoladeachtig bruin water.
We wensen elkaar petri heil en ik en Theo vertrekken naar de doorwaadbare
plaats naar het bekende weiland. Het was de eerste keer voor Theo op
stromend water dus dan is de doorwaadbare plaats de beste keus om het een
en ander in praktijk te brengen. Als we daar aankomen zien we een
snelstromende Kyll aan ons voorbij gaan. We besluiten om aan de rechterkant
te blijven waar het het minst hard stroomt. Het water staat 30 cm hoger als
normaal Ik voel onder mijn waadschoenen grind van flinke afmetingen hier
en daar een wat grotere kei maar niet moeilijk om overheen te
stappen. Wat me wel opvalt is dat het grind bijzonder glad is.
Het is zo glad dat ik me voor het eerst niet veilig voel. Ik sta gewoon te
wankelen als ik mijn verklikker na kijk als het me passeert. Ik zie Theo een
aantal keren met een kromme hengel staan soms is het de grond maar
soms ook duidelijk vis die zijn hengel krom trekt. Jammer genoeg laat de
eerste vis los terwijl ik als Hans Kraal sta te roepen dat ik het geweldig vind
om hem zijn eerste Kyllforel te zien vangen. Ik besluit om te stoppen
omdat ik me echt niet happy voel op dat gladde grind.
Even later komt ook
Theo er uit aan de hand van Perry die Theo ook wat technieken uitlegt.
De avond is opnieuw gezellig en het eten is goed in Zur Post.
We gaan toch iets eerder naar onze kamer omdat we alle vier wat vermoeid
zijn door het gevecht dat we hebben met het snelstromende water.
Dag 3 Het ochtendritueel is hetzelfde als de dag ervoor. De
belevenis van een paar dagen Kyllburg blijft altijd leuk. Na de ravage dat
Kyllburg net als andere dorpen heeft getroffen na het hoge water, is er al veel
gebeurd in herstel werkzaamheden. Het water is lichtbruin van kleur,
wij dachten dat het door de aanhoudende miezel kwam. We hoorden in
Hotel Zur Post van een stamgast dat het kwam door werkzaamheden
aan een steunpilaar van een brug ter hoogte van St ‘Thomas.
En het klopte ook wel na beëindiging van de werkzaamheden vrijdagmiddag
zag je duidelijk het verschil aan het einde van de dag op zaterdag.
De vangsten bleven uit voor mij en Theo , Perry scoorde een voorn en
Peter blankte ook. Van Erik en Ronald heb ik niets gehoord.
Dag 4 De laatste dag alweer,
Het water ziet er al veel beter uit er zijn hier en daar keien onder water te zien.
Een heel enkele keer zien we vis stijgen. Het blijft moeizaam voor iedereen.
We krijgen nog een foto van Peter met een kleine forel. De tekst bij de foto
was IK KAN NAAR HUIS. De stamgast vertelde ons ook nog dat er geen vis
uitgezet werd zolang ze met de pijler bezig waren. Hadden we het
geweten hadden we deze trip uitgesteld tot na de herstelwerkzaamheden.
Bedankt voor de gezellige tijd en tot de volgende trip.
Hans Teunisse